زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابویحمد بقیّه بن ولید حمیری حمصی





ابویُحمِد (ابومحمد) بقیّه بن ولید حمیری حمصی کلاعی میتمی (۱۱۰-۱۹۷ هـ)، از محدثان قرن دوم هجری قمری بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



ابویُحمِد (ابومحمد) بقیّه بن ولید بن صائد بن کعب بن جریر حمیری حمصی کلاعی میتمی، در سال ۱۱۰ هـ دیده به جهان گشود و شاگرد اساتیدی چون شعبه بن حجاح و عبدالله بن مبارک بود و از افرادی همانند اوزاعی، ثور بن یزید، عبدالله بن عمر و دیگران روایت کرده است.
راویانی همچون ولید بن مسلم، اسماعیل بن عیاش و هشام بن عمار از وی روایت کرده‌اند.
رجال‌نویسان او را حافظ و از محدثان راستگو و مورد اعتماد برشمرده‌اند. مدتی نیز در بغداد حدیث می‌کرد.
زمانی ابوجعفر منصور (خلافت ۱۳۶-۱۵۸ هـ) او را مامور تقسیم اراضی دمشق کرد.

۲ - آثار



از آثار بقیّه بن ولید کتابی در حدیث می‌باشد.

۳ - تاریخ وفات



بقیّه بن ولید سرانجام در ۸۷ سالگی
[۱۰] ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۱۰ -۱۱۱.
به سال ۱۹۶ یا ۱۹۷ و یا ۱۹۸ هـ درگذشت.

۴ - پانویس


 
۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۱۳۰.    
۲. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۳۱.    
۳. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۴، ص۱۹۵.    
۴. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۱۲۶.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۳۱.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۳، ص۱۲۴ - ۱۲۵.    
۷. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۱۲۹.    
۸. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۰، ص۳۲۹.    
۹. کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۳، ص۵۴.    
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۱۰ -۱۱۱.
۱۱. بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۱۵۰.    
۱۲. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۰، ص۱۱۷.    


۵ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۰۴، برگرفته از مقاله «ابومحمد بقیّه بن ولید حمیری حمصی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.